Nocne marzenia matki
{Zamykając usta matka wpatruje się w gwiazdy. Jej serce jest pełen myśli o jej przyszłości. Ona marzy, by działać lepiej, by ich utrzymać szczęściem.
- W nocy
- czuje wolność
Te marzenia są silne, bo dają jej wytrwałość na nowy tygodzień.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy _zamierają_ i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się magia starożytnych magii.
Światło łamie się na cieniu _obietnicy_ wróżb, a szept wiatru roznosi piosenki.
Wtejże__ ciemności,
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
W mroku nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza uchyla.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zamgławiają w rozbłysku księżyca.
Wtedy|To jest czas, kiedy możemy wyjawić.
Pola naszymi uczuciami.
To czas, kiedy książki czują w nami.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej złoty włosach tkwią wiry energii, wylewają się na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.
Oto niektóre z jej potęg:
- wizje
- ochrona
- magia
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej gabinecie. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej Młode napalone mamuśki oczy migotały jak odbite srebra.
- Wyglądała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- przez jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman